Ramazan Bayramına Neden Şeker Bayramı Denir? Şeker Bayramı mı, Şükran Günü mü?
On bir ayın sultanı Ramazan, tüm Müslümanlar tarafından coşkuyla karşılanır. Üç ayların sonuncusu ve en güzeli olan Ramazan’ın bitişi coşku ve heyecanla kutlanır. Ramazan Bayramı kutlamaları, Ramazan ayının son günü olan Arefe günü başlar ve Ramazan Bayramı’nda da devam eder. Birlik ve beraberliğin, yardımlaşma ve dayanışmanın, küskünlüklerin bayramı olan Ramazan ayında aile aynı sofrada buluşur. Her yıl bunca güzellik arasında akıllara gelen soru ‘Ramazan Bayramı mı Şeker Bayramı mı?’ Bu mümkün! Peki, Ramazan Bayramı’na neden Şeker Bayramı deniyor? Ramazan Bayramı ilk kez ne zaman kutlandı? Şükran Günü mü Şükran Günü mü?
Detaylar burada…
ramazan bayramı
Tüm İslam aleminin coşkuyla kutladığı Ramazan Bayramı’nı gelin hep birlikte öğrenelim:
Ramazan Bayramı, Şeker Bayramı ve İftar Bayramı olarak da bilinir. Ramazan Bayramı’nın Arapçası ‘Îdü’l-Fitr’, Farsçası ise ‘Îd-ı Fitr’dir.
Ramazan Bayramı, üç ayların sonuncusu ve İslam aleminin oruç ayı olan Ramazan ayının bitiminden sonra üç gün boyunca kutlanır. Hicri takvime göre Ramazan ayının son günü Arefe, Ramazan Bayramı’nın ilk günü ise Şevval ayının ilk gününe denk gelmektedir.
Ramazan Bayramı Neden Her Yıl Farklı Bir Tarihe Geliyor?
Ramazan Bayramı her yıl bir önceki yıldan 11 veya 12 gün önce kutlanır. Bunun nedeni Hicri takviminin bir ay takvimi olması ve güneşe dayalı Miladi takvimden 11 veya 12 gün daha kısa olmasıdır.
Miladi takvim ile Hicri takvim arasındaki gün farkından dolayı Ramazan Bayramı yaklaşık 33 yılda bir aynı güne denk gelebilmektedir.
Ramazan Bayramı İlk Kez Ne Zaman Kutlandı?
Dini kaynaklara göre Ramazan Bayramı hicretin ikinci yılından sonra kutlanmaya başlamıştır. Birinci Ramazan Bayramı’nda yapılan tüm tören ve ibadetler Hz. Muhammed (sav) tarafından düzenlenmiştir.
Ramazan Bayramı Gelenekleri Nelerdir?
Ramazan Bayramı’nın ilk günü camilerde cemaatle bayram namazı kılınır. Bayram namazı genellikle erkekler tarafından kılınır ve namazdan sonra hutbe okunur. Sonra aileler bir araya gelir.
Bayram kıyafetleri her bayramda olduğu gibi Ramazan Bayramında da giyilir. Çünkü bayramlarda bakımlı ve temiz olmak değerli bir adettir. Aile büyükleri, akraba ve arkadaşlar ziyaret edilir. Büyüklerin elleri öpülür, çocuklara harçlık ve şeker verilir.
Maaile ziyafet sofralarında ortaya çıkar, kırgınlıklar biter. Misafirlere kolonya, şeker, tatlı ve ikramlarda bulunulur.
Çocuklar Ramazan Bayramı’nda komşularını ziyaret eder. Birkaç kişilik gruplar halinde kapı kapı dolaşan çocuklar, herkesin kapısını çalarak şeker topluyor. Günümüzde bu gelenek sadece küçük kasaba ve mahallelerde devam etmektedir.
Ramazan Bayramına Neden Şeker Bayramı Denir?
Şimdi ramazanın etimolojik bayramını inceleyelim. Ramazan ayının sonunda kutlandığı için bayrama ‘Ramazan Bayramı’ denir. Ramazan kelimesi Arapça ‘kuru sıcak’ anlamına gelen ramad kelimesinden gelmektedir. Bunun sebebinin ise farz olan orucun uygulanmaya başlandığı Ramazan ayının yaz aylarına denk gelmesi olduğu sanılmaktadır.
Şeker Bayramı adı Osmanlı döneminde bayram adının Türkçeleştirilmesi ile ortaya çıkmıştır. Osmanlı döneminde bu bayrama ‘Iyd-ı Fıtır’ adı verilirdi. Kelimenin kökenini incelediğimizde: İyd kelimesi ‘bayram’, fitr kelimesi ise ‘oruç açmak’ demektir. Fıtır aynı zamanda ‘fıtır’, ‘müteşekkir sadaka’ veya ‘fıtre’ olarak da bilinir.
Eski kaynaklarda Ramazan Bayramı, Şükran Bayramı olarak da geçmektedir. Peki, şükran nasıl şeker olarak kullanılmaya başlandı? ?
Şükran Günü Nasıl Şeker Ziyafetine Dönüştü?
Şükür kelimesi ‘Şik-kef-ri’ şeklinde yazılır. Bu kelime aynı anda hem ‘teşekkür ederim’ hem de ‘şeker’ anlamına gelmektedir.
Ramazan Bayramı’na ‘Şeker Bayramı’ denmesinin nedeni budur! Şükran kelimesi şekerle birebir şekilde yazıldığı için Osmanlı döneminde kaynaklarda her iki şekilde de yer almış ve farklı adlarla anılmaya başlanmıştır. Yani Şeker Bayramı bir okuma hatası sonucunda ortaya çıkmış ve zamanla bu şekilde anılmaya başlanmıştır.
Tarihsel isimlerden günümüze evrilerek gelen bu isim, zamanla toplumda değerli bir yere sahip olmuştur.
